Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των γνώσεων και στάσεων Ελλήνων φυσικοθεραπευτών σχετικά με τις λειτουργικές δοκιμασίες αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται στην αποκατάσταση post-COVID-19 ασθενών.

Μέθοδος: Βασισμένο στην αρθρογραφία, σχεδιάστηκε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο 27 ερωτήσεων χωρισμένο σε 3 ενότητες: α) πηγές ενημέρωσης και πληροφόρησης σχετικά με την αντιμετώπιση post-COVID-19 ασθενών, β) λειτουργικές δοκιμασίες αξιολόγησης στην κλινική πρακτική και γ) επιθυμία περαιτέρω εκπαίδευσης στην εφαρμογή λειτουργικών δοκιμασιών. Κριτήρια εισαγωγής ήταν: α) επαγγελματίας φυσικοθεραπευτής σε δημόσιο/ιδιωτικό τομέα, β) ενασχόληση με post-COVID-19 ασθενείς το τελευταίο έτος. Ο διαμοιρασμός έγινε σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους διάρκειας 16 και 13 ημέρες, αντίστοιχα με τη μορφή Google Forms, μέσω προσωπικών προσκλήσεων σε ηλεκτρονική αλληλογραφία και δημόσιας κοινοποίησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με δυνατότητα αναδημοσίευσης. Κάθε χρήστης είχε τη δυνατότητα να απαντήσει μόνο μια φορά, ανώνυμα.

Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 82 φυσικοθεραπευτές, 56.1% των οποίων ήταν ηλικίας μικρότερης των 39 ετών και 50% είχαν περισσότερο από 10 έτη επαγγελματικής εμπειρίας. Κύρια πηγή ενημέρωσης και πληροφόρησης σχετικά με την αποκατάσταση post-COVID-19 ασθενών ήταν οι δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά (69.6%). Από τις πιο γνωστές και συχνά χρησιμοποιούμενες δοκιμασίες ήταν η εξάλεπτη δοκιμασία βάδισης (85.4%), η δοκιμασία ενός λεπτού έγερσης από καρέκλα (86.6%) και η δοκιμασία ταχείας έγερσης και βάδισης (76.9%). Το 80.5% και το 70.8% των φυσικοθεραπευτών χρησιμοποιεί λειτουργικές δοκιμασίες πριν και μετά το θεραπευτικό πρόγραμμα, αντίστοιχα. Το 91.5% επιθυμεί περαιτέρω εκπαίδευση στη χρήση των λειτουργικών δοκιμασιών αξιολόγησης.

Συμπεράσματα: Υψηλό ποσοστό Ελλήνων φυσικοθεραπευτών ενημερώνεται και χρησιμοποιεί ευρέως γνωστές λειτουργικές δοκιμασίες για την αξιολόγηση της λειτουργικής ικανότητας post-COVID-19 ασθενών.