Η ινομυαλγία αποτελεί μια κοινή πάθηση, καθώς σύμφωνα με επιδημιολογικά στοιχεία αφορά το 4% του αμερικανικού πληθυσμού, στην οποία συναντάται διάχυτος μη εστιακός χρόνιος πόνος, που συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα όπως ευαισθησία σε μύες, τένοντες, αρθρώσεις, διαταραχές ύπνου και κόπωση, στοιχεία που διαμορφώνουν την τελική κλινική εικόνα της πάθησης. Ο χρόνιος πόνος, ο οποίος είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα της πάθησης, είναι αυτός που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης ως προς τον μηχανισμό πρόκλησης και την αντιμετώπισή του, θέματα δηλαδή που αναλύονται στο συγκεκριμένο άρθρο. Όσον αφορά την παθοφυσιολογία του χρόνιου πόνου, φαίνεται ότι εξαρτάται από βιοφυσιολογικούς παράγοντες που αφορούν το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και τελευταίες μελέτες καταδεικνύουν ως βασικό μηχανισμό  δράσης την κεντρική ευαισθητοποίηση. Πέρα από τους βιοφυσιολογικούς, σημαντικό ρόλο φαίνεται ότι παίζουν επίσης, ψυχολογικοί και κοινωνικοί παράγοντες. Η προσέγγιση για την αντιμετώπιση του θέματος αυτού φαίνεται να είναι τόσο φαρμακευτική όσο και μη, με σημαντικότερο ρόλο να παίζει η γνωστική- συμπεριφοριστική προσέγγιση των ασθενών. Συμπερασματικά, ασθενείς που πάσχουν από ινομυαλγία είναι δυνατόν να περιορίσουν την εκδήλωση των συμπτωμάτων και κυρίως του χρόνιου πόνου, που αποτελεί τον φλέγοντα προβληματισμό τους, μέσω της πλήρης τήρησης του θεραπευτικού προγράμματος, με τελικό σκοπό την βελτίωση του επιπέδου και της ποιότητας ζωής τους.