Σκοπός:  Στόχος της παρούσας έρευνας αποτελεί η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της τηλεαποκατάταστασης στην θεραπεία των γυναικών με ακράτεια ούρων.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση βιβλιογραφίας μέσω των ηλεκτρονικών βάσεων  δεδομένων PubMed και PEDro . Οι συμπεριλαμβανόμενες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες ανακτήθηκαν στην αγγλική γλώσσα, σε πλήρες κείμενο και διεξήχθησαν τα τελευταία 10 χρόνια. Η αξιολόγηση της μεθοδολογικής ποιότητας των μελετών που συμπεριλήφθηκαν, πραγματοποιήθηκε με τη χρήση της κλίμακας PEDro.

Αποτελέσματα: Προέκυψαν 5 έρευνες που πληρούσαν τις προϋποθέσεις ενώ στην κλίμακα PEDro η ποιότητα των μελετών κυμάνθηκε από 3 (χαμηλής ποιότητας) έως 7(υψηλής ποιότητας) στα 10 (mean±SD:5,4±1.35). Οι μελέτες έδειξαν ετερογένεια μεταξύ τους σχετικά με τον τύπο και τη μέθοδο τηλεαποκαταστασης (μέσω εφαρμογών κινητού και ιστοσελίδων στο διαδίκτυο) καθώς επίσης και στα πρωτόκολλα ασκήσεων των μυών του πυελικού εδάφους που χρησιμοποίησαν. Όλες οι έρευνες κατέληξαν ότι η τηλεαποκατάσταση είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για γυναίκες με ακράτεια ούρων βραχυπρόθεσμα (στους 3 μήνες) και μακροπρόθεσμα (στα 2 χρόνια).

Συμπεράσματα: Η αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου δημιουργεί  έναν νέο ορίζοντα στην αποκατάσταση των γυναικών με ακράτεια ούρων. Η τηλεαποκατάσταση λοιπόν, φαίνεται να είναι αποτελεσματική στις ασκήσεις πυελικού εδάφους σε προβλήματα ακράτειας επιτρέποντας νέους και αποτελεσματικούς τρόπους επικοινωνίας μεταξύ ασθενούς και θεραπευτή. Όμως εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο η φυσικοθεραπευτική εποπτεία. Προτείνεται περαιτέρω μελέτη σχετικά με την αποτελεσματικότερη μέθοδο και διάρκεια ενός προγράμματος τηλεαποκατάστασης, καθώς επίσης και του είδους, της διάρκειας και συχνότητα της φυσικοθεραπευτικής εποπτείας που απαιτείται.